وأنا وياك ..

كل ما اشوف صورك أبتسم 

افتكر يوم ما كنا سوا هنا قاعدين عالارض بنلعب شطرنج

وتقولى هغلبك وأقعد أقاوح معاك وأقولك مش هتقدر

لغاية ما تغلبنى فى الاخر

ومعرفش اغلبك ابدا..

الدنيا غلبتنا احنا الاتنين وضعنا من بعض

وراحت كل حاجة ...

...

 

فاكر يوم ما جيت من برا وكنت زعلانة اوى 

وجيت من غير اى كلام رميت شنطتى ونمت على رجلك

أكيد فهمتنى يومها ... حطيت ايدك على راسى وقعدت تلعب فى شعرى

من غير ولا كلمة .. 

..

عكازك وحشنى اوى ، شياكتك ، اهتمامك بشراباتك وساعتك العتيقة 

وقلمك الفضى ، كل تفصيلة فيك وحشتنى

وشعرك ، :) ماتضحكش ، عارفة انك مكنش عندك شعر بس بردو كنت بحبك كده

..

للاسف مش قادرة أتأقلم ان حد تانى ييجى مكانك وياخده بأى صفة كان هو..

محدش عارف يبقى زيك .. ومش هيعرف

..

مش محتاجة منك غير حضن دافى 

الحضن اللى كنت بتديهونى لما ارجع من السفر وابقى ميتة من الفرح

لانى عارفة انى هقابلك بعد غياب

..

عارف ، كنت بحب السفر وانت موجود لانى كنت عارفة انى لما ارجع

هلاقيك فى المطار مستنينى بعربيك الصغيرة الحمرا

واول ما تشوفنى فى المطار تشاورلى وتستنانى اول ما اطلع بأجمل حضن

فى الدنيا ... حضن اللى يخليك حاسس ان حد محتويك بجد

بس اخر مرة جيت فيها من السفر كنت انت سافرت

وملقتش حد يحضننى ساعتها ..